Белая Русь

Гэты спеў пра цябе,

       сiнявокая мацi- Радзiма!

Пра тваё хараство,

      пра духмяныя пахi лугоў.

Дзе б не выпала быць,

      вы не ўбачыце лепей краiны,

Чым мая Беларусь,

      край бязмежных лясоў и палёў.

Тут ў люстэркi азёр

      углядаюцца дзiвна аблокi,

З ранку кроплi расы,

      быццам бiсер на травах блiшчыць.

А журчанне крынiчнае

      чутна далёка, далёка,

I куванне зязюлi ад лесу, 

      праз поле гучыць.

Мая Белая Русь,

      ганаруся заўсёды табою!

I народам маiм,

      што стварае такую красу.

Я жадаю табе

     не сустрэцца з нiякай бядою,

А любоў да цябе,

    мiлы край, праз жыццё пранясу.